တခါက ျမန္မာျပည္၊ ေ၀းေခါင္ေဒသက ခရစ္ယာန္ရြာေလးတစ္ရြာမွာ ဘုန္းေတာ္ၾကီးတပါး တာဝန္က်သတဲ့။ ဘုန္းေတာ္ၾကီးဆီလာျပီး အာပတ္ေျဖ၊ အျပစ္၀န္ခ်ေတာင္းပန္ျပီး ဘုရားရွင္ဆီက ခြင့္လႊတ္ျခင္းကို လာေတာင္းခံတဲ့ လူေတြအထဲမွာ ထံုးစအတိုင္း အမ်ိဳးသမီးမ်ားစြာရွိတယ္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား သူတို႔ခင္ပြန္းမဟုတ္သူေတြနဲ႔ မွားယြင္းမႈမ်ားကို ခဏခဏ ၾကားရဖန္မ်ားေတာ့ ဘုန္းေတာ္ၾကီးက ၾသဇာရွိတဲ့အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးကိုေရြးျပီးေျပာတယ္။ "ညည္းတို႔ေရာ၊ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေရာ၊ ၾကားေကာင္းေအာင္ ေနာက္ဆို မွားယြင္းေဖါက္ျပန္မိတယ္..လို႔ မေျပာနဲ႔။ ... ေခ်ာ္လဲမိတယ္ .. လို႔ ေျပာပါ" အမိန္႔ေပးလိုက္လို႔ အမ်ိဳးသမီးမ်ားက နာခံၾကပါတယ္။
တေန႔ေတာ့ သာသနာပုိင္ဆရာေတာ္က ဒီဘုန္းေတာ္ၾကီးကို လိုအပ္တဲ့တေနရာအတြက္ အေရးေပၚ လွမ္းေခၚလုိက္တယ္။ ဒီရြာအတြက္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ ဘုန္းေတာ္ၾကီး အသစ္တပါးကို လႊတ္လိုက္တယ္။ ဘုန္းေတာ္ၾကီးအေဟာင္းက ဘုန္းေတာ္ၾကီးအသစ္အတြက္ မွာစရာေတြကို ရြာသူၾကီးကတဆင့္ မွာလိုက္ရတယ္။ " မိန္းမ ေတြက ေခ်ာ္လဲမိတယ္ ေျပာရင္ လင္မဟုတ္သူနဲ႔ မွားယြင္းေဖါက္ျပန္မိတာကို လို႔ဆိုလိုတယ္ ..." ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေပါ့။
ဘုန္းေတာ္ၾကီးအသစ္ ေရာက္ျပီး သိပ္မၾကာဘူး။ ရြာသူၾကီးနဲ႔ ေတြ႔တဲ့အခ်ိန္ ရြာသူၾကီးကို ေျပာတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ရြာက အမ်ိဳးသမီးေတြ ေတာ္ေတာ့္ကို ေခ်ာ္လဲေနၾကတယ္။ ရြာက လမ္းေတြ ေသခ်ာျပန္ ျပဳျပင္ဖို႔ လိုေနျပီထင္တယ္ .. လို႔ သတိေပးလိုက္ေတာ့ ..
ရြာသူၾကီးက ျပံဳးျပီးျပန္ေျပာတယ္...။
ဘုန္းေတာ္ၾကီးခင္ဗ်ား .. ေခ်ာ္လဲတယ္ဆိုတာ တကယ္ေခ်ာ္လဲတာမဟုတ္ပါဘူး .. ။ ေျပာရင္း ခဏရပ္လိုက္တယ္။ ဒီဘုန္းၾကီး မသိေသးဘူး .. ဆိုတဲ့ သူၾကီးအျပံဳးနဲ႔ေပါ့။
မေစာင့္ႏိုင္တဲ့ ဘုန္းေတာ္ၾကီးက "သူၾကီးရယ္ တကယ္ေျပာတာပါ၊ ဒီတပါတ္ထဲမွာ သူၾကီးမိန္မ ေခ်ာ္လဲတာ ၃ခါေတာင္ ရွိသြားျပီ " .. လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။
မွတ္ခ်က္။ အျပစ္၀န္ခံျခင္း နည္းေသာ ေယာကၤ်ားမ်ားအား ရည္ရြယ္ပါသည္။
Ko Htun
"အၾကင္သူသည္ ငါ၌တည္၍ ငါသည္လည္း သူ၌တည္ေနလွ်င္ သူသည္ အသီးမ်ားစြာ သီးလိမ့္မည္" (ေယာဟန္ ၁၅း၅)
No comments:
Post a Comment