ကက္သလစ္ ခရစ္ယာန္ဘာသာ အေၾကာင္း တစ္စြန္းတစ္စ(၂)

ကက္သလစ္ ခရစ္ယာန္ဘာသာ အေၾကာင္း တစ္စြန္းတစ္စ မွ အဆက္

၂။ ဘုရားရွင္ လူ႔အျဖစ္ ယူေတာ္မူျခင္း

မျပည့္စုံေသာ အေျခအေန၊ ခ်ဳိ႕တဲ့ေသာ အေျခအေန၊ အျပစ္ရွိေသာ အေျခအေန (သုိ႔မဟုတ္) အျပစ္ႏွင့္ ေသျခင္းတရားတည္း ဟူေသာ ပညတ္တရားႀကီး ေအာက္ က်ေရာက္ေနေသာ လူသားမ်ားႏွင့္ ကမၻာ စၾက၀ဠာႀကီးကုိ ဘုရား ကုိယ္ေတာ္ စြန္႔ပစ္ ထားေတာ္မမူေပ။ ဘုရား ေက်းဇူးေတာ္ တန္ခိုးျဖင့္ မေကာင္းမႈမ်ားမွ ကြ်တ္လြတ္ႏုိင္မည့္ အေၾကာင္း၊ ပညတ္တရားႏွင့္ အျပစ္ တရားေအာက္မွ ေရြးႏွုတ္ ကယ္တင္ေတာ္မူမည့္ အေၾကာင္း ကမၻာဦး အစမွပင္ ဗ်ာဒိတ္ ထားေတာ္မူ၏။ မိမိကုိယ္ေတာ္တုိင္ လူ႔အျဖစ္ ယူေတာ္မူ၍ ႂကြလာမည့္ အေၾကာင္း ရာစုႏွစ္ေပါင္း ၾကာေညာင္းစြာ ဗ်ာဒိတ္ေပး ျပင္ဆင္ ေတာ္မူခဲ့၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘုရား လူ႔ အျဖစ္ယူေတာ္မူျခင္းသည္ ေရွးအခါ ကတည္းက ေပးေတာ္မူခဲ့ေသာ ဘုရား ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ ျပည့္စုံေတာ္မူျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ကက္သလစ္ ဘာသာက သြန္သင္၏။

ဘုရား လူ႔အျဖစ္ ယူေတာ္မူရာတြင္ ကိန္း၀ပ္ေတာ္မူရာ ကုိယ္ခႏၶာေတာ္ အတြက္ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ ဖန္ဆင္း ထားေသာ လူသတၱ၀ါတစ္ဦး၏ ပါ၀င္ျခင္းကုိ အလုိရွိ ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ မယ္ေတာ္ ျဖစ္ရမည့္သူ တစ္ဦးကုိ ကုိယ္ေတာ္သည္ ႀကဳိတင္ ေရြးခ်ယ္ ျပင္ဆင္ေတာ္မူခဲ့၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မယ္ေတာ္ျဖစ္သူကုိ ဂါလီေလယ ျပည္နယ္၊ ဣသေရလ လူမ်ဳိး၊ နာဇရက္ၿမဳိ႕သူ တစ္ဦးကုိ ေရြးခ်ယ္ ေတာ္မူခဲ့၏။ သူမ၏ အမည္မွာ မာရီယား ျဖစ္သတည္း။ မာရီယားကား ပညာ အလိမၼာႏွင့္ ျပည့္စုံၿပီး သီလ၊ သမာဓိႏွင့္ ႀကီးျမင့္ျမတ္ေသာ ”ေက်းဇူးေတာ္ အေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူေသာ” အပ်ဳိ ကညာစင္ျဖစ္၏။

အခ်ိန္ က်ရာက္ ေတာ္မူေသာအခါ ”သူမ၏ ၀မ္းေတာ္ျမတ္မွာ ဘုရား ပဋိသေႏၶယူမည့္ အေၾကာင္း၊ ထုိသားကုိ သူမ လြယ္ပုိက္ရမည့္ အေၾကာင္း” သိၾကား တမန္ေတာ္တစ္ပါး ႂကြလာ၍ ကညာ မာရီယားအား မိန္႔ဆုိေလ၏။ မိမိသည္ ခင္ပြန္း မရွိ၊ ကညာစင္ အျဖစ္ႏွင့္ပင္ ကုိယ္၀န္ ေဆာင္ကာ သားေမြးရမည္ ဆုိသည္ကုိ ကညာမာရီယား မည္သုိ႔မွ် နားမလည္ႏုိင္ ရွာခဲ့ေပ။

သုိ႔ပါေသာ္လည္း သိၾကားတမန္ေတာ္က ”ဘုရား၏ တန္ခိုးေတာ္သည္ သူမအေပၚမွာ လႊမ္းမုိးေတာ္မူ သျဖင့္ ၀မ္းေတာ္ျမတ္မွာ ပဋိသေႏၶ ယူေတာ္မူမည္” ဟု မိန္႔ဆုိ ျပန္ေလ၏။ လူတစ္ဦး အေနႏွင့္ မည္သုိ႔မွ် နားမလည္ ႏုိင္ပါေသာ္လည္း ကညာ မာရီယားသည္ ဘုရား တန္ခိုးေတာ္ကုိ ယုံၾကည္ျခင္းေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေသာ စိတ္ႏွင့္ လက္ခံ ခဲ့ေလသည္။

ဤသုိ႔ျဖင့္ ကညာ မာရီယားသည္ မိမိ ၀မ္းေတာ္မွာ ပဋိသေႏၶသားကုိ လြယ္ပုိက္ေတာ္မူ၍ ကုိးလလြယ္ ဆယ္လေျမာက္ေသာ အခါ ထုိသားငယ္ကုိ "ေယဇူး"ဟု မွည့္ေခၚေလ၏။ မိမိအား သိၾကားမင္း ကုိယ္ေတာ္ကုိ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ရန္ ရွင္ဇူဇယ္(ရွင္ဂ်ဳိးဇက္) ကို အုပ္ထိန္းသူ အျဖစ္ ဘုရားရွင္ ေရြးေကာက္ ခန္႔အပ္ ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

ထုိကဲ့သုိ႔ လူ႔အျဖစ္ ယူေတာ္မူ၍ ႂကြလာေတာ္မူေသာ၊ လူတုိ႔ႏွင့္ အတူ ရွိေတာ္မူေသာ ေယဇူး (ေယ႐ႈ) ကုိယ္ေတာ္သည္ အစ အဆုံး ကင္းေတာ္မူေသာ၊ ေဖါက္ျပန္ျခင္း ကင္းေတာ္မူေသာ ဘုရား ႏႈတ္ကပါတ္ေတာ္ (တရားေတာ္) ျဖစ္၏။ ဘုရား ကုိယ္ေတာ္တုိင္ ျဖစ္ေတာ္မူသကဲ့သုိ႔ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ တရားေတာ္ ျဖစ္ေတာ္မူေၾကာင္း ကက္သလစ္ ခရစ္ယာန္မ်ားက ယုံၾကည္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘုရား ႏႈတ္ကပါတ္ေတာ္ (တရားေတာ္) ကုိ ေယရွုရွင္၌ အထင္အရွား ဖူးျမင္ၾကရျခင္း ျဖစ္၏။ "ကြ်နု္ပ္တုိ႔ႏွင့္ အတူ အထင္ရွား ရွိေတာ္မူေသာ ဘုရား” ဟု ျမတ္ႏုိးစြာ ဦးခ် ကုိးကြယ္ၾက၏။

လူ႔အျဖစ္ ယူေတာ္မူေသာ ဘုရား ကုိယ္ေတာ္ျမတ္အား ၾကည္ညဳိရျခင္းေၾကာင့္ မၾကံစည္အပ္၊ မႏႈိင္း ယွဥ္အပ္၊ အျပည့္အ၀ နားမလည္ ႏုိင္စြမ္းေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတာ္ျမတ္အား လူသားတုိ႔ မ်က္၀ါး ထင္ထင္ ဖူးေမွ်ာ္ခြင့္ ရၾက၏။ သန္႔စင္ ျပည့္၀ေသာ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာရန္ ကုိယ္ေတာ္ မိန္႔ၾကား ဆုံးမေတာ္မူေသာ တရားေတာ္ျမတ္ကုိ ႏွလုံးသြင္းလ်က္၊ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္၏

(၁) ပညတ္တရား၏ ေက်းကြ်န္ျဖစ္ျခင္း ဟူသာ အုိျခင္း ေသျခင္း၊ နာျခင္း။ ဒုကၡဆင္းရဲ အေပါင္းႏွင့္ မၿမဲျခင္း၊ ေဖါက္ျပန္ျခင္း၊ ပ်က္စီး ယုိယြင္းျခင္း၏ ေက်းကြ်န္ျဖစ္၏။ သက္ေတာ္စဥ္အား အတုယူ လုိက္က်င့္ျခင္းျဖင့္ အျပစ္တရားႏွင့္ ေသျခင္း တရား ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ျခင္း ဆုကုိ ခံစား ခြင့္ရၾက ကုန္၏။

၃။ ေယဇူး ခရစ္ေတာ္

    ”ေယဇူး” (ေရွးအာရာမုိက္ ဘာသာစကားျဖင့္ Yehowshuwa) ဟူသည္ ေကာင္းကင္ သိၾကား တမန္ေတာ္က မယ္ေတာ္ မာရီယားအား အမိန္႔ေတာ္ ရွိစဥ္က ေပးခဲ့ေသာ အမည္ျဖစ္၏။ “ဘုရားသခင္ ကယ္မေတာ္သည္ (God saves)”ဟု အဓိပၸါယ္ ရ၏။ “ခရစ္ေတာ္” ဟူသည္ ဘြဲ႔ အမည္ျဖစ္၏။ ”ဆီျဖင့္ လိမ္းက်ံ ဘိသိက္ခံရသူ (annointed one)”  ဟု အဓိပၸါယ္ ရေသာ ဂရိတ္ ဘာသာ စကားလုံး (Christos)၊ ဟီဘရူး ဘာသာ စကားလုံး ”ေမဆိယ(Messiah)” ကို ဘာသာျပန္ ဆုိထားျခင္း ျဖစ္၏။

ေယဇူးရွင္သည္ ေရာမ လူတုိ႔ သိမ္းပုိက္ အုပ္ခ်ဳပ္ ထားေသာ ေရွး ပါလက္စတုိင္းျပည္ ယုဒ လူမ်ဳိး အႏြယ္၀င္၊ နာဇရက္ ၿမဳိ႔သား ျဖစ္ပါသည္။ ကုိယ္ေတာ္သည္ ယုဒျပည္ ဘက္သေလဟင္ၿမဳိ႕တြင္ ဖြားျမင္ျခင္း ခံေတာ္မူပါသည္။ မိဘမ်ားမွာ မိခင္ မယ္ေတာ္ မာရီယားႏွင့္ အုပ္ထိန္းသူ ရွင္ဇူဇယ္ (ရွင္ဂ်ိဳးဇက္) ျဖစ္၏။ ဘုရား မယ္ေတာ္ ကညာမာရီယားသည္ သားေတာ္ ဘုရားကုိ မေမြးမီ အခ်ိန္ကေရာ သူငယ္ေတာ္ ေမြးဖြားၿပီး ေနာက္မွာပါ ထာ၀ရ ကညာစင္ အျဖစ္ႏွင့္ ေနထုိင္ခဲ့ ေလသည္။

”ကုိယ္ေတာ္ရွင္သည္ ဘုရား အျဖစ္ေတာ္၌ ရွိေသာ္လည္း ဘုရားႏွင့္ တန္းတူညီတူ အျဖစ္ကုိ ရယူ အပ္သည္ဟု ထင္မွတ္ျခင္း မရွိဘဲ၊ မိမိ၌ ရွိသမွ်ကုိ စြန္႔ လႊတ္ၿပီးလွ်င္ အေစခံ ဘ၀ကုိ ယူ၍ လူတုိ႔၏ ပုံသ႑န္အတုိင္း ေမြးဖြားျခင္း ခံေတာ္မူ၏။” (ဖိလိပိ ၾသ၀ါဒစာ ၂း၅-၈) ဟူေသာ က်မ္းစကား အတုိင္း၊ ေယ႐ႈသည္ သူငယ္ေတာ္ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္ မိမိ လူမ်ဳိး၏ ႐ိုးရာ ဓေလ့ ထုံးတမ္း စဥ္လာမ်ားႏွင့္ နီတိအစုံစုံကုိ လုိက္နာျခင္း၊ ဘုရားေက်ာင္းကန္ႏွင့္ တရား ဇရပ္ တက္ေရာက္ျခင္း၊ စာေပ က်မ္းဂန္ သင္ယူ က်က္မွတ္ျခင္း၊ မိဘ ဘုိးဘြားမ်ား၏ သြန္သင္ ဆုံးမ ပဲ့ျပင္ျခင္းကုိ ခံယူျခင္း၊ ႐ိုေသ ကူညီျခင္းျဖင့္ ႀကီးျပင္း လာခဲ့ပါသည္။ သူငယ္ေတာ္သည္ ႀကီးထြား သန္စြမ္းလာ၍ ဥာဏ္ပညာျဖင့္ ျပည့္စုံၿပီးလွ်င္ ဘုရား ေက်းဇူးေတာ္သည္လည္း သူ႔အေပၚ သက္ေရာက္ ေလ၏။

ကုိယ္ေတာ္၏ သက္ေတာ္စဥ္ တစ္ေလွ်ာက္ အမ်ားပုိင္းမွာ ႀကီမားေသာ အခ်င္းအရာမ်ားကုိ ျပဳေတာ္မူျခင္း မရွိဘဲ၊ တိတ္တိတ္ ဆိတ္ဆိတ္ မထင္ရွား ကုန္လြန္ ေစေတာ္မူပါသည္။ ဤအခ်ိန္ကာလ အတြင္း ေယဇူး သူငယ္ေတာ္သည္ တျခားေသာ နာဇရက္ၿမိဳ႔သား သာမန္ လူငယ္ေလးမ်ား နည္းတူ နိစၥ ဓူ၀အလုပ္မ်ားကုိ ေန႕စဥ္ႏွင့္အမွ် လုပ္ကုိင္ရင္း ေနထုိင္ေတာ္မူ ခဲ့ပါသည္။

ထုိ႔အျပင္ အုပ္ထိန္းသူ ရွင္ဇူဇယ္ ကြယ္လြန္ေတာ္မူသျဖင့္ လက္လုတ္ လက္ရင္း ျဖစ္ေသာ လက္သမား အလုပ္ လုပ္ကိုင္လ်က္ မယ္ေတာ္ကုိ ေက်းဇူးဆပ္ ေတာ္မူေလ၏။ ယုဒတုိင္းႏုိင္ငံမွ လြဲ၍ တျခား မည္သည့္ အရပ္ေဒသသုိ႔မွ ခရီး ႐ွည္ထြက္ႂကြျခင္း မ႐ွိခဲ့ပါ။

ဤ မထင္မ႐ွား ကာလ တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွ ကုိယ္ေတာ္၏ အေၾကာင္းကုိ က်မ္းစာေတာ္တြင္ အက်ဥ္းဆံုး ေဖၚျပ ထားပံုမွာ “သူ၏ မိဘမ်ားကုိ နာခံလ်က္၊ ေယဇူး ကုိယ္ေတာ္သည္လည္း ဥာဏ္ပညာႏွင္ ့ျပည့္စံုလ်က္ ႀကီးျပင္းလာၿပီး ဘုရား႐ွင္ ေ႐ွ႕ေတာ္၌ လည္းေကာင္း၊ လူတုိ႔ေ႐ွ႕၌ လည္းေကာင္း မ်က္ႏွာ ရေလ၏” (႐ွင္လုကာ ၂း ၅၁-၅၂)။  ထုိသုိ႔ လူ႔ျမင္ကြင္းမွ ဖံုးကြယ္ ထားေသာ ကုိယ္ေတာ္၏ ဘ၀ အသက္တာအားျဖင့္ နားေထာင္ျခင္း၊ သိမ္ေမြ႕ ႏွိမ့္ခ်ျခင္း၊ ေရာင့္ရဲ တင္းတိမ္ျခင္း၊ ဆိတ္ၿငိမ္ျခင္း၊ တပ္မက္မႈ ကင္းျခင္း၊ စြန္႔လႊတ္ျခင္း အစရွိသည့္ ပါရမီမ်ားကုိ လူသားတုိ႔ သင္ယူ ၾကရ၏။  ထုိ႔အျပင္ ႐ုိးစဥ္းေသာ ဘ၀ႏွင့္၊ မိသားစု တန္ဖုိး၊ မိမိ ကုိယ္ကုိယ္ အားကုိးတတ္ေသာ စိတ္ဓာတ္၊ မိမိ အလုပ္ကုိ ႐ုိေသတတ္ျခင္းႏွင့္ အလုပ္ကုိ တန္ဖုိးထား ျမတ္ႏုိးတတ္ေသာ စိတ္ထားျမတ္ တုိ႔ကုိ  သင္ၾကား ေပး၏။

သက္ေတာ္ (၃၀) အ႐ြယ္ ေရာက္ေသာ္ ေယဇူး ကုိယ္ေတာ္သည္ ဇာတိ ေမြးရပ္ေျမ နာဇရက္ ၿမိဳ႕ေတာ္မွ ထြက္ႂကြ ေတာ္မူကာ လူသားတုိ႔အတြက္ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ရာ တရား ေဒသနာေတာ္ကုိ စတင္ ေဟာေျပာ ေတာ္မူပါသည္။  ေယဇူး ဘုရား၏ တရား ေဒသနာေတာ္သည္ အခ်ဳပ္အားျဖင့္

၁။ ေနာင္တ သံေ၀ဂ ရၾကဖုိ႔၊

၂။ ဘုရား႐ွင္အား ကုိးကြယ္ရာ ဟူ၍ ၾကည္ညိဳ ျမတ္နုိးျခင္း ရွိၾကဖုိ႔ႏွင့္ ကုိယ္ေတာ္၏ တရားေတာ္အား လုိက္ေလွ်ာက္ရာဟူ၍ ယံုၾကည္စြာဆည္းကပ္ၾကဖုိ႔ ေဟာေျပာျခင္းျဖစ္ပါသည္။  ကုိယ္ေတာ္သည္ တရား ေဒသနာေတာ္ျမတ္ကုိသာ ေဟာၾကား႐ံု မဟုတ္ဘဲ

• အံ့ဖြယ္ တန္ခုိးမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္းႏွင့္ နာတာရွည္ ေရာဂါသည္မ်ားကုိ ေပ်ာက္ကင္း ေစျခင္း။
• ဘုရား နာမေတာ္၌ အျပစ္ ဒုစ႐ုိက္မ်ားကုိ အခြင့္လႊတ္ျခင္း။
• ဆင္းရဲျခင္း အေထြေထြ ခံစား ေနရသူမ်ားႏွင့္ ပူေဆြး ေသာက ျဖစ္ေနသူမ်ား၊ ငုိေကၽြးေနသူ ဒုကၡသည္မ်ားအား ေထာက္ပံ ကူမျခင္း၊ တရားေတာ္ႏွင့္ ႏွစ္သိမ့္ေပးျခင္း။
• အျပစ္သားမ်ားႏွင့္ ဒုစ႐ုိက္ သမားမ်ားအား ေအးခ်မ္းသည့္ ဘုရား ေမတၱာေတာ္ကုိ ခံစား နားလည္ေစျခင္း။
• ပညာရွိ က်မ္းတတ္ ဆရာမ်ားႏွင့္ ဣသေရလ လူမ်ဳိး ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အက်င့္ပ်က္မ်ား၊ ေကာက္က်စ္မႈ မ်ားကုိ ေထာက္ျပ သြန္သင္ ေတာ္မူျခင္း။
• ေလာက ကမၻာႀကီး၏ အနိ ဌာ႐ံုမ်ား၊ ဒုကၡ ဆင္းရဲျခင္း၊ ေသျခင္းႏွင့္ ဆုိးသြမ္း ညစ္ညမ္းမႈမ်ားကုိ ခ်ဳပ္ၿငိမ္း ေအာင္ျမင္ေတာ္မူမည့္ အေၾကာင္း ပုံနိမိတ္ စကားမ်ား မိန္႔ၾကားျခင္း။
•  ေသသူမ်ားကုိ အသက္ရွင္ေစျခင္း
•  မိမိ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္၏ တရားေတာ္ကုိ ယံုၾကည္ကာ ဘ၀တူ လူသားမ်ားအား ဆက္လက္ ေဟာေျပာမည့္ တပည့္ေတာ္ အစုကုိ လက္ခံ ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

တပည့္ေတာ္ စုထဲမွ တမန္ေတာ္ႀကီး (၁၂)ပါးကုိ ေရြးေကာက္ ေတာ္မူ ခဲ့ပါသည္။  ေယဇူး ဘုရား၏ တရားေတာ္ေၾကာင့္ တုန္လႈပ္ ေျခာက္ျခားခဲ့ေသာ ယုဒဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားက အရွင္ျမတ္ကုိ လြန္စြာ မ်က္ေမာင္းက်ဳိး ခဲ့ၾကေလသည္။  ေယဇူးရွင္ကုိ သူတုိ႔၏ ဘာသာတရား က်င့္၀တ္မ်ားကုိ ေဖာက္ဖ်က္သူဟု အမ်ဳိးမ်ဳိး မဟုတ္ မမွန္ စြပ္စဲြၾက၏။ ထုိ႔ေနာက္ တပည့္ရင္း တမန္ေတာ္ ယုဒ၏ အကူအညီႏွင့္  ေရာမ အင္ပါယာ ဘုရင္ခံထံ အင္ပါယာကုိ အံတုမည့္ ယုဒလူမ်ဳိး ဘုရင္တစ္ပါး အျဖစ္ မတရား စြပ္စဲြကာ အပ္ႏွံ ခဲ့ၾကပါသည္။

ေယဇူး ဘုရားသည္ အပ္ႏွံျခင္း မခံယူမီ ေနာက္ဆံုး ညစာ စားပဲြေတာ္ကုိ တပည့္ တမန္ေတာ္ႀကီး (၁၂) ပါးႏွင့္ အတူ ဘုန္းေပး ေတာ္မူပါသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ကုိယ္ေတာ္သည္ ေယ႐ုဇလင္ ၿမိဳ႕ျပင္ရွိ သံလြင္ ဥယ်ာဥ္တြင္းသုိ႔ ႂကြေတာ္မူ၏။  ထုိ ဥယ်ာဥ္ေတာ္တြင္ ကုိယ္ေတာ္ရွင္ အပ္ႏွံျခင္း ခံေတာ္မူပါသည္။  ထုိ႔ေနာက္ ယုဒဘာသာ တရားကုိ ဖ်က္ဆီးသူ၊ ေရာမား ၾသဇာကုိ ဖီဆန္ကာ ဘုရင္ျပဳသူ အစရွိေသာ မတရား စြပ္စဲြမႈမ်ားကုိ နိမ့္က်လွစြာ ခံယူေတာ္မူပါသည္။ ကာလ၀ါရီ ေတာင္ကုန္းေပၚမွာ ကားတုိင္တင္ ကြပ္မ်က္ျခင္း ခံေတာ္မူပါသည္။ အသက္ေတာ္ စြန္႔လႊတ္ေတာ္ မမူမီ သူသတ္တုိ႔အား ခြင့္လႊတ္ စကား မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၍၊ သူတုိ႔အဖုိ႔ ေမတၱာပုိ႔ ဆုေတာင္း ေပးေတာ္မူ ခဲ့ပါသည္။ ေယ႐ႈ ဘုရား အသက္ေတာ္ စြန္႔ေတာ္မူခ်ိန္တြင္  တစ္တုိင္း တစ္ျပည္လုံးတြင္ အံ့ဖြယ္ တံခုိး နိမိတ္မ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါသည္။

ကုိယ္ေတာ္အား ၾကည္ညဳိသူမ်ား ထဲမွ အာရီမာေတးယၿမိဳ႕သား တစ္ဦးႏွင့္  အမ်ဳိးသမီး တပည့္ေတာ္ တခ်ဳိ႕သည္ ေယဇူး၏ အသက္မဲ့ အေလာင္းေတာ္ကုိ သူတုိ႔၏ သၿဂႋဳလ္ျခင္း ဓေလ့ထံုးႏွင့္ အညီ ျပဳၾက၍ ေက်ာက္တြင္ ထႊင္းထားေသာ သခၤ်ဳိင္းဂူ အသစ္တစ္ခု အတြင္း သြင္းထား ခဲ့ၾကေလသည္။

ေယဇူးဘုရားကုိ ကားတုိင္တင္ ကြပ္မ်က္ျခင္း အျဖစ္အပ်က္သည္ အံဖြယ္ရာ သတင္းတပုဒ္ မဟုတ္ခဲ့ပါလွ်င္ နပုိလီယန္ (သုိ႔) မဟတၱမ ဂႏီၶ (သုိ႔) ဆီဇာဘုရင္တုိ႔လုိ သူတုိ႔ ေသသြားတာႏွင့္ သူတုိ႔၏ သမုိင္း တစ္ခု နိဂံုးခ်ဳပ္သြားကာ၊ လူတုိင္းအတြက္လည္း ေမ့ေမ့ ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္သြားခဲ့မွာပါ။  အလြန္ ေၾကကဲြစရာအျဖစ္ တစ္ခု အေနႏွင့္သာ ထုိစဥ္က တစ္ခန္းရပ္ ဇာတ္သိမ္း သြားခဲ့မွာ ျဖစ္ပါသည္။  အံ့ဖြယ္ ဒဏၰာရီ တစ္ပုဒ္ကဲ့သုိ႔  ဖာသိ ဖာသာ ၿပီးဆံုး သြားခဲ့မွာပါ။

သုိ႔ေသာ္ အလြန္ ထူးဆန္း အံၾသဖြယ္ရာ သမုိင္း တစ္ပုဒ္အျဖစ္ ယေန႔ထက္တုိင္ ကမၻာ တစ္လႊား ေက်ာ္ၾကားေနသည့္ သတင္းထူးက တျခား မဟုတ္ပါ။ အသက္ေတာ္ စြန္႔လႊတ္ၿပီးေနာက္ ေက်ာက္ဂူ အတြင္း ေရာမ စစ္တပ္ အေစာင့္အေ႐ွာက္ႏွင့္ အခုိင္အမာ ျမႇဳပ္ႏွံ သၿဂႋဳလ္ျခင္း ခံခဲ့ရေသာ ေယဇူး ဘုရားသည္ သံုးရက္ေျမာက္ေသာေန႔၌ ေသသူတုိ႔ အစုမွ ဘုန္းေတာ္ပြင့္ကာ ျပန္ရွင္ေလသည္ ဟူေသာ သတင္း ျဖစ္ပါသည္။

ေယဇူး ျပန္ရွင္ ထေျမာက္ေတာ္မူျခင္းသည္ နက္နဲ အံ့ၾသဖြယ္ အမွန္ျဖစ္သကဲ့သုိ႔ သမုိင္း အေထာက္  အထားတုိ႔ျဖင့္လည္း အထင္အရွား ျဖစ္၏။  က်မ္းစာေတာ္ျမတ္ကလည္း သက္ေသ ခံလ်က္ ရွိေပသည္။  ကုိယ္ေတာ္ ျပန္ရွင္ ထေျမာက္ေတာ္မူျခင္းကုိ အဦးဆံုး ဖူးေတြ႕ခဲ့ရသူ မ်ားတြင္ တပည့္မ သူေတာ္စဥ္ မာရီယား မာဒေလးနာႏွင့္ တျခား သူေတာ္ေကာင္း အမ်ဳိးသမီးမ်ား ျဖစ္ၾက ေလသည္။  ထုိ႔အျပင္ ေယဇူးဘုရားသည္ တပည့္ႀကီး ရွင္ေပထ႐ုႏွင့္ က်န္ တပည့္ေတာ္ႀကီး တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးအား ဘုန္းေတာ္ ပြင့္ေသာ ခႏၶာေတာ္ႏွင့္ အထင္ အရွား ျပေတာ္မူခဲ့၏။

ေယဇူး ကုိယ္ေတာ္သည္ ယုံၾကည္သူ တပည့္ သားသမီးမ်ားကုိ အႀကိမ္ေပါင္း မ်ားစြာ အထင္အရွား ျပခဲ့ၿပီး ေနာက္ ဘုရား သုခ ေရႊႏိုင္ငံေတာ္သို႔ တက္ႂကြေတာ္မူ၍ ဘုန္းေတာ္ ၀င္စား ေတာ္မူ၏။ ေယဇူး၏ သုခေတာ္သို႔ ဘုန္းေတာ္ ၀င္စားျခင္းကို ရည္ညႊန္း၍ “ကိုယ္ေတာ္သည္ ေကာင္းကင္ သုခ ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ ဘုန္းဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ တက္ႂကြ ေတာ္မူေလ၏” ဟု ဆို၏။ ကိုယ္ေတာ္၏ တပည့္ႀကီးမ်ား သည္လည္း ၀ိညာဥ္ေတာ္ ဘုရားျမတ္ကို ခံယူၿပီးေနာက္ ကမၻာတစ္၀ွမ္းသို႔ သြားေရာက္ကာ ဤ တရားေတာ္ကို ဆက္လက္ ေဟာေျပာ သက္ေသခံ ၾကေလ၏။

ခရစ္ေတာ္ရွင္၏ ဘုန္းေတာ္ အသက္ႏွင့္ ျပန္ရွင္ေတာ္မူျခင္းကို ယံုၾကည္ၾကျခင္းမွာ ကိုယ္ေတာ္ကို မ်က္ျမင္ ကိုယ္ေတြ႕ ဖူးေမွ်ာ္ ခြင့္ရခဲ့ၾကေသာ ဘုရား တပည့္ေတာ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ေရွးဦး ခရစ္ယာန္မ်ား၏ သက္ေသခံခ်က္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ခရစ္ေတာ္ ျပန္ရွင္ထေျမာက္ေတာ္မူၿပီး ေနာက္ သူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္က် တို႔ထိ ဖူးေတြ႕ခဲ့ၾကရသည္။ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ အတူ ဆက္လက္ ေနထိုင္ ခဲ့ၾကရပါသည္။ ထို ကိုယ္ေတြ႕ အျဖစ္အပ်က္မ်ားက သူတို႔၏ အသက္တာမ်ားကို လံုး၀ ေျပာင္းလဲ ပစ္လိုက္ပါသည္။

တပည့္ေတာ္ႀကီးတို႔၏ ယံုၾကည္ျခင္းမွ ဆင္းသက္ လာေသာ ခရစ္ယာန္ ဘာသာသည္ ေယဇူး ခရစ္ေတာ္ကို လူစင္စစ္၊ ဘုရားစင္စစ္ ျဖစ္ေတာ္မူေၾကာင္း ယံုၾကည္႐ံု မွ်မက၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ လက္၀ါးကားတိုင္ေပၚမွာ အမွန္ပင္ အေသခံေတာ္မူခဲ့ေၾကာင္း၊ သခ်ႋဳင္းဂူ အတြင္းမွာ အေသအခ်ာ သၿဂႋဳလ္ခံခဲ့ေၾကာင္း၊ သံုးရက္ ျပည့္ေျမာက္သည့္ေန႔ ဥပုသ္ တနဂၤေႏြေန႔ နံနက္ အာ႐ံုတက္ခ်ိန္မွာ ဘုန္းေတာ္ အသက္ႏွင့္ ျပန္ရွင္ ထေျမာက္ ေတာ္မူခဲ့ေၾကာင္း၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ မေန႔၊ ယေန႔၊ မနက္ျဖန္၊ ထာ၀စဥ္ အသက္ ရွင္ေတာ္မူေသာ ဘုရား ျဖစ္ေတာ္မူေၾကာင္း၊ ထို႔အျပင္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဘုန္းေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ တဖန္ ဒုတိယ အႀကိမ္ ႂကြလာေတာ္မူမည့္ အေၾကာင္းတို႔ကို ယေန႔ထက္တိုင္ ရဲ၀ံ့စြာ ေဟာေျပာ၏။

ေယဇူး ဘုရား၏ ျပန္ရွင္ေတာ္မူျခင္းသည္ “ေသရြာမွ ျပန္လာျခင္း (သို႔မဟုတ္) အေသခံေတာ္ မမူခင္က ကိုယ္ခႏၶာ အတိုင္း အသက္ ျပန္ရွင္လာျခင္း” မဟုတ္ပါ။ အကယ္၍သာ ေယဇူးရွင္သည္ ေသဆံုးၿပီးေနာက္ သည္လိုပဲ အသက္ ျပန္ရွင္ခဲ့ပါသည္ ဆိုပါလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္၏ ခႏၶာေတာ္သည္ အနိစၥ တရားႀကီး၏ အရိပ္ေအာက္မွာပင္ ရွိေနေသးသည့္ သေဘာ သက္ေရာက္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ အနိစၥ တရားႀကီးသည္ မ်က္ေမွာက္ ႐ူပ ခႏၶာႀကီး မေရွာင္ မလႊဲႏိုင္သည့္ အရင္းခံတရား ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။

သို႔ေသာ္ ဘုန္းေတာ္ႏွင ့္ျပန္ရွင္ေတာ္မူခဲ့ေသာ ကိုယ္ေတာ္ရွင္၏ ခႏၶာေတာ္မူကား ဘုန္းေတာ္ပြင့္ေသာ ခႏၶာေတာ္ ျဖစ္ပါသည္။ “ဒုကၡႏွင့္ အနိစၥ တရား အစုစုတို႔၏ တို႔ထိ ၿငိစြန္းမႈကင္းသည့္ (ဒုကၡ၊ အနိစၥ၊ အနတၱမွ အလြတ္ အကၽြတ္ ျဖစ္သည့္)-တစ္နည္း - ဘုန္းေတာ္ ပြင့္ရာ၊ ဒုကၡ အစုစု ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာ၊ မေဖာက္ျပန္၊ မပ်က္စီးႏိုင္သည့္ နိစၥ ထာ၀ရ အသက္ ခႏၶာျမတ္သို႔ ဘုန္းပြင့္ေတာ္မူျခင္း” ျဖစ္ပါသည္။

ေယဇူးဘုရား၏ ခႏၶာကိုယ္ကို ဤေလာက ကမၻာ၏ ၾသဇာသည္ လည္းေကာင္း၊ မင္း စိုးရာဇာသည္ လည္းေကာင္း၊ ယုဒ ဘာသာတရားသည္ လည္းေကာင္း၊ ဆင္းရဲျခင္း တရားသည္လည္းေကာင္း၊ ဒုကၡ တရားႀကီးကေသာ္ လည္းေကာင္း၊ အနိစၥ ေသျခင္း တရားႀကီးသည္ လည္းေကာင္း မထိႏိုင္၊ မလႊမ္း ႏိုင္ေတာ့ပါ။ ေယဇူးသည္ မည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ ေနာက္ထပ္ တစ္ဖန္ ဖမ္းခ်ဳပ္ ႏိုင္စြမ္း၊ ႏွိပ္စက္ ႏိုင္စြမ္း၊ ကားတိုင္ တင္ႏိုင္စြမ္း၊ အေသသတ္ ႏိုင္စြမ္း မရွိေတာ့ပါ။ ဘုန္းပြင့္ေသာ ေယဇူး၏ ခႏၶာေတာ္တြင္ အိုျခင္း၊ နာျခင္း ေသျခင္းတရားမ်ား မရွိေတာ့ပါ။ ဤေလာက သံသရာ၀ဋ္ ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ေတာ္မူေသာ ခႏၶာေတာ္ျဖစ္ ေတာ္မူပါသည္။

ဆက္လက္ေဖၚၿပေပးပါဦးမည္။

             ဘုန္းေတာ္ႀကီး မာကု (Ph.D)

ေဆာင္းပါးေပါင္းခ်ဳပ္ (ေအာက္တိုဘာလ ၁၈ရက္၊ ၂၀၁၂ခုႏွစ္စတင္သည္။)