ကက္သလစ္ခရစ္ယာန္ဘာသာအေၾကာင္း တစ္စြန္းတစ္စ (၄)

၇။ သိၾကား ရဟႏၲာ သူေတာ္သူျမတ္မ်ား
    ရဟႏၲာ သူေတာ္သူျမတ္ အေပါင္းတို႔သည္ မိမိတို႔ ေရာက္ရိွေနေသာ ထာ၀ရ သုခခ်မ္းသာေတာ္မွ ေန၍ အသက္ရွင္ က်န္ရစ္သူ ကမၻာေျမသား ဘုရားဖူး သူေတာ္စင္မ်ား အဖို႔ ထာ၀ရဘုရားထံေတာ္ျမတ္မွ ေန၍ ဆုေတာင္းေပးၾက၏။ ကူညီၾက၏။ သုခ ခ်မ္းသာေတာ္တြင္ သူေတာ္စင္ အေပါင္းတို႔သည္ အနႏၲ အရွင္ ထာ၀ရဘုရားသခင္ႏွင့္ သာမက ဘုရား မယ္ေတာ္၊ သိၾကား၊ ရဟႏၲာမ်ားႏွင့္ အတူ ရိွၾက၏။ ဤကဲ့သို႔ ေသသူ၊ ရွင္သူမ်ားႏွင့္ ရဟႏၲာ အေပါင္းတို႔၏ အခ်င္းခ်င္း အက်ိဳး ကုသိုလ္မွ်ေ၀ ခံစားၾကျခင္းကို ကက္သလစ္ ဘာသာစကားျဖင့္ “ရဟႏၲာ သူေတာ္သူျမတ္အေပါင္း တို႔သည္ တစ္လံုး တစ္၀တည္း ရိွ၍၊ အခ်င္းခ်င္း အက်ိဳး ကုသိုလ္ ခံစားၾကျခင္း”ဟု ေခၚဆိုပါသည္။

    သိၾကား ရဟႏၲာမ်ားအား ၾကည္ၫို သဒၵါပြားျခင္းမ်ားတြင္ ဘုရားမယ္ေတာ္ ကညာစင္မာရီယားအား ၾကည္ၫိုျခင္းသည္ အထူး ထင္ရွားေပသည္။ ဘုရားမယ္ေတာ္ဟူသည္ ထာ၀ရ အရွင္ ခရစ္ေတာ္ဘုရား လူအျဖစ္ေတာ္ျဖင့္ ႂကြလာေတာ္မူစဥ္က ၀မ္းေတာ္၌ လြယ္ပိုက္၍ ေမြးဖြား သန္႔စင္ေပးခဲ့သည့္ လူသားမိခင္ ကညာစင္ပင္ ျဖစ္၏။

၈။ ဘုရားမယ္ေတာ္
    ကက္သလစ္ဘာသာက ဘုရားမယ္ေတာ္ မာရီယားအား မကိုးကြယ္ပါ။ ကက္သလစ္ ဘာသာတြင္ တစ္ဆူတည္းေသာ ဘုရားအားသာလွ်င္ ကိုးကြယ္ပါသည္။ ကက္သလစ္ ခရစ္ယာန္မ်ားက မယ္ေတာ္အား ေယ႐ႈ (ေယဇူး) ခရစ္ေတာ္ဘုရား၏ မယ္ေတာ္အျဖစ္ ႐ိုေသၾကသည္။ ၾကည္ၫို ေလးစားၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားအမွတ္ျဖင့္ မကိုးကြယ္ၾကပါ။

    မယ္ေတာ္မာရီယားသည္ သူသူငါငါကဲ့သို႔ လူသားတစ္ဦး ျဖစ္ေပေသာ္လည္း ေယဇူးဘုရား၏ မိခင္ ျဖစ္ခြင့္ ရခဲ့ပါလွ်င္၊ သူမသည္ ပညာ၊ သီလ၊ သမာဓိႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ မိန္းမျမတ္တစ္ဦးျဖစ္မွာ မလြဲပါေပ။ ဘုရား၊ တရားႏွင့္ ပညာ၊ သီလ၊ သမာဓိရိွသူ မာရီယားသည္ လူသား အေပါင္းတို႔က စံျပဳ အတုယူထိုက္သူ မိခင္တစ္ဦးလည္း ျဖစ္ပါသည္။

    ကက္သလစ္ဘာသာ သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ မယ္ေတာ္မာရီယားအား ေယဇူးဘုရား၏ မယ္ေတာ္၊ ဘုရား မယ္ေတာ္၊ ဧ၀ အသစ္၊ ကညာစင္မယ္ေတာ္၊ ေကာင္းကင္ဘံုဘုရင္မ၊ သာသနာေတာ္၏ မိခင္၊ လူအေပါင္းအား မႈိင္းမေတာ္မူေသာ အရွင္မ စသည့္ ဘြဲ႕နာမေတာ္မ်ား ဆက္ကပ္၍ ၾကည္ၫို ေလးစားၾက၏။ ပြဲေတာ္မ်ား သတ္မွတ္၍ ႏွစ္စဥ္ က်င္းပၾက၏။ သို႕ေသာ္ မယ္ေတာ္အား  ဘုရားအျဖစ္ မည္သည့္ အခါကမွ မခ်ီးေျမႇာက္ခဲ့ပါ။

    ကက္သလစ္ ခရစ္ယာန္ဘာသာက ေယဇူး ခရစ္ေတာ္၊ သိၾကား၊ ရဟႏၲာမ်ားႏွင့္ မယ္ေတာ္ မာရိယားတို႔သည္ လူသားမ်ားအား ရံဖန္ရံခါ ႐ူပါ႐ံု အထင္အရွား ျပေလ့ရိွေၾကာင္း ယံုၾကည္ လက္ခံ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကက္သလစ္ ခရစ္ယာန္အေျမာက္အမ်ား သြားေရာက္ေလ့ ရိွသည့္ မယ္ေတာ္ ႐ူပါ႐ံုျပခဲ့ေသာ ေနရာမ်ားအနက္ တူရကီႏိုင္ငံ ေအဖက္ဆုၿမိဳ႕၊ ေပၚတူဂီႏိုင္ငံ ဖာတီမာၿမိဳ႕၊ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ လူဒယ္ၿမိဳ႕မ်ားမွာ အထူး ထင္ရွားပါသည္။   

၉။ ခႏၶာကိုယ္ ရွင္ျပန္ ထေျမာက္ျခင္း
    ထာ၀ရ သုခေတာ္ဟု ဆိုရာတြင္ ေနာက္ဆံုးေသာေန႔၌ “ကုိယ္ခႏၶာ ရွင္ျပန္ထေျမာက္မည့္ အေၾကာင္း” လည္း ပါ၀င္၏။ အဓိပၸါယ္မွာ လူသည္ အသက္ ေသၿပီးသည့္ေနာက္ သူ၏ ၀ိညာဥ္ သာမက၊ သူ၏ ခႏၶာကိုယ္သည္လည္း ၀ိညာဥ္ႏွင့္ ျပန္လည္ ေပါင္းစပ္ခြင့္ရကာ ထာ၀ရအ သက္ရွင္မည့္ အေၾကာင္းျဖစ္၏။

    လူ႕ခႏၶာကိုယ္ တစ္နည္းအားျဖင့္ လူ႕အသားသည္ ပုပ္စပ္ျခင္း၊ ပ်က္စီးျခင္း၊ ေသဆံုးျခင္း၊ ေပ်ာက္ကြယ္ျခင္း သေဘာတရားရိွ၏။ ကိုယ္ခႏၶာ ရွင္ျပန္ ထေျမာက္ျခင္းဟု ဆိုေသာ အခါ ထိုခႏၶာကိုယ္သည္ ေသဆံုးသြားေသာ္ျငားလည္း တစ္ေန႔ေသာအခါတြင္ ရွင္ျပန္ ထေျမာက္လိမ့္မည္ျဖစ္၏။

    ခႏၶာႏွင့္တကြ ရွင္ျပန္ ထေျမာက္ရမည့္ အေၾကာင္းကို ယံုၾကည္ရျခင္းသည္ ေယဇူးဘုရားရွင္၏ ဘုန္းေတာ္ႏွင့္ ရွင္ျပန္ ထေျမာက္ျခင္းကို ယံုၾကည္ျခင္းတြင္ အေျခခံ ပါသည္။ ေယဇူးဘုရားသည္ လက္၀ါးကားတိုင္ေပၚမွာ အသက္ေတာ္ စြန္႔ေတာ္မူခဲ့၏။ ေက်ာက္ဂူတြင္း၌ ျမႇဳပ္ႏွံ သၿဂႍဳလ္ျခင္းကို ခံေတာ္မူခဲ့၏။ သို႕ေသာ္ သံုးရက္ေျမာက္ေသာေန႔တြင္ ေက်ာက္ဂူ သခ်ႋဳင္းေတာ္သည္ အေလာင္းေတာ္မဲ့ကာ ဟာလာ ဟင္းလင္းပြင့္ က်န္ရစ္၏။ ကိုယ္ေတာ္ကို အသက္ရွင္လ်က္ တစ္ဖန္ ဖူးေမွ်ာ္ခဲ့ၾကရေသာ ေနာက္ေတာ္လိုက္ တပည့္အေပါင္းက ကိုယ္ေတာ္သည္ ေသျခင္းကို ၿဖိဳ ခြင္း ေအာင္ျမင္ေတာ္မူလ်က္ ဘုန္းေတာ္ႏွင့္ ရွင္ျပန္ ထေျမာက္ေတာ္မူေၾကာင္း မ်က္ျမင္ သက္ေသမ်ားအျဖစ္ ယံုၾကည္ ၀န္ခံၾကလ်က္ ေဟာေျပာ သြန္သင္ခဲ့ၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္မ်ားက ကြယ္လြန္သူတို႔သည္ ေယဇူး ခရစ္ေတာ္နည္းတူ ေနာက္ဆံုးေသာ ေန႔ရက္တြင္ ရွင္ျပန္ ထေျမာက္ၾကလိမ့္မည္ဟု ခိုင္မာစြာ ယံုၾကည္ၾက၏။ လူသည္ ေသဆံုးေသာအခါ သူ၏ ခႏၶာမွာ ပုပ္သိုး ေဆြးေျမ့သြား၏။ သူ၏ ဇီ၀ ၀ိညာဥ္မူကား အသက္ဆက္ ရွင္၏။ ကမၻာကုန္ေသာေန႔၌ မူကား ထာ၀ရ အရွင္ဘုရား ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ သူတို႔၏ ခႏၶာကိုယ္ကုိ ထေျမာက္ေစေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ဘုန္းေတာ္ပြင့္ေသာ ခႏၶာ (Glorious or Spiritual Bodies) အျဖစ္သို႔ ေျပာင္းေပးေတာ္မူလိမ့္မည္။

    လူ႕ စဥ္းစားဥာဏ္စြမ္းႏွင့္ နားမလည္ႏိုင္၊ မစဥ္းစားႏိုင္ပါေသာ္လည္း ေယဇူးဘုရား၏ ရွင္ျပန္ ထေျမာက္ေတာ္မူျခင္းႏွင့္ ဘုရား ဘုန္းအာႏုေဘာ္ေတာ္ကို အႂကြင္းမဲ့ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ လက္ခံႏိုင္ၾက၏။ 

    ေနာက္ဆံုးေန႔တြင္ ကိုယ္ခႏၶာ ရွင္ျပန္ ထေျမာက္ရခြင့္ ရႏိုင္ရန္ ေယဇူးဘုရား၏ တရား အဆံုး အမေအာက္၌ စြဲၿမဲစြာ ေနထိုင္ အသက္ရွင္ဖို႔၊ မိမိ၏ အျပစ္မ်ားအတြက္ သံေ၀ဂတရား၌ ခြင့္လႊတ္ျခင္း ခံယူဖို႔ လို၏။

၁၀။ ေယ႐ႈ (ေယဇူး) ခရစ္ေတာ္ဘုရား ဒုတိယအႀကိမ္ ႂကြလာေတာ္မူျခင္း။
    ေယဇူး ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ သိၾကား ရဟႏၲာမ်ားျခံရံလ်က္ ဘုရားအျဖစ္ေတာ္၊ ဘုရားဘုန္းေတာ္ျဖင့္ ဒုတိယအႀကိမ္ ႂကြလာေတာ္မူမည့္ အေၾကာင္း၊ ထိုအခ်ိန္ က်ေရာက္ေသာ္ ရွင္သူ ေသသူ အေပါင္းတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ စု႐ံုးေရာက္ရိွ လာၾက၍ သိုးထိန္းသည္ သိုးတို႔ကို ဆိတ္တို႔ထံမွ ခြဲ၍ မိမိ၏ လက္ယာဖက္သို႔၊ ဆိတ္တို႔ကိုမူကား လက္၀ဲဖက္သို႔ ခြဲျခားသည့္နည္းတူ သူတို႔ ႁပုခဲ့ၾကေသာ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္မ်ား အေလ်ာက္ ထာ၀ရသုခ ခ်မ္းသာေတာ္ႏွင့္ ထာ၀ရ ပ်က္စီး ဆံုး႐ံႈးျခင္းသို႔ ေရာက္ၾကရမည့္ အေၾကာင္း၊ ကိုယ္ေတာ္ရွင္သည္ အျပစ္ ဒုစ႐ိုက္ တရားႀကီးႏွင့္ ေသျခင္းတရားကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူလ်က္ ဧမွန္ အမွန္ ရွင္ျပန္ ထေျမာက္ေတာ္မူၿပီး ထာ၀ရ အသက္ရွင္ေတာ္မူသည့္ နည္းတူ က်က္သေရ မဂၤလာရိွစြာ ေသဆံုး သြားၾကကုန္ေသာ ႁဖူစင္ေျဖာင့္မတ္ေသာ သူေတာ္စင္ အေပါင္းတို႔သည္လည္း ေယဇူး ကိုယ္ေတာ္၏ ဘုန္းေတာ္၌ ရွင္ျပန္ ထေျမာက္ၾကလ်က္ ထာ၀ရ အသက္ရွင္ၾကမည့္ အေၾကာင္းတို႔ကို ခရစ္ယာန္ဘာသာက တရားျပပါသည္။

    ေယဇူး ခရစ္ေတာ္ဘုရားသည္ ကမၻာကုန္လွ်င္ ဘုရား ဘုန္းေတာ္ျဖင့္ ဒုတိယအႀကိမ္ ႂကြလာေတာ္မူမည့္ အေၾကာင္းကိုလည္း ယံုၾကည္ၾက၏။ ထို ေနာက္ဆံုးေသာ အခ်ိန္နာရီကိုမူ ဘုရားမွ တပါး မည္သည့္ လူသားတစ္ဦး တစ္ေယာက္မွ မသိႏိုင္ပါေခ်။ ေယဇူး ကိုယ္ေတာ္သည္ ဒုတိယအႀကိမ္ ႂကြလာေတာ္မူမည့္ အေၾကာင္းကိုလည္း ခရစ္ယာန္မ်ားက ယံုၾကည္စြာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ၾက၏။ ဒုတိယအႀကိမ္ ႂကြလာေတာ္မူရာတြင္ ပထမအႀကိမ္ ႂကြလာေတာ္မူျခင္းကဲ့သို႔ လူ႕အျဖစ္ႏွင့္ နိမ့္က်စြာ မဟုတ္ဘဲ၊ ဘုန္းေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္ရွင္ ဘုရားအျဖစ္ေတာ္ႏွင့္ ႂကြလာမည္ဟု ယံုၾကည္ၾက၏။

၁၁။ သမၼာက်မ္းစာေတာ္ျမတ္
    ဘုရား ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ အစုံစုံအား ေပထက္ အကၡရာတင္ထားေသာ စာအုပ္ေတာ္ကို က်မ္းစာအုပ္ ဟု ခရစ္ယာန္မ်ားက ေခၚပါသည္။ သမၼာက်မ္းစာ၊ ဓမၼက်မ္းစာဟုလည္း ေခၚပါသည္။ လူသားတိုင္း အမီွ သဟဲျပဳရာ၊ အကိုးအကား ျပဳရာ၊ ခိုလံႈရာ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္  က်မ္းစာေတာ္သည္ သန္႔စင္ ျမင့္ျမတ္ေသာ က်မ္းျဖစ္၏။ က်မ္းစာပါ တရားမ်ားသည္ ဘုရားရွင္၏ တရားေတာ္ အစုစုႏွင့္ ေယဇူးဘုရား၏ သက္ေတာ္စဥ္ ျဖစ္တာေၾကာင့္လည္း ခရစ္ယာန္မ်ားက ဘုရား ႏႈတ္ကပါတ္ေတာ္၊ ဘုရား ႏႈတ္ေတာ္ထြက္ စကား (တရားေတာ္)ဟု ေခၚဆိုပါသည္။ သမၼာ က်မ္းစာေတာ္ျမတ္သည္ လူသားတို႔ အတြက္ ေလာကီ ေလာကုတၱရာ ႏွစ္ျဖာေသာ ခ်မ္းသာ ရေစရာ တရားေတာ္ျမတ္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္၊ က်မ္းစာေတာ္ပါ အဆံုးအမမ်ားကို ကက္သလစ္ ဘာသာ၀င္မ်ားက ႐ိုက်ိဳး သဒၶါႀကီးမားစြာ ဖတ္ရႈ ပြားမ်ားၾက၍၊ ယံုၾကည္ စိတ္ခ်စြာ ခိုလံႈ က်င့္ၾကံ ေဆာက္တည္ ေနထိုင္ၾက၏။

၁၂။ ကက္သလစ္သာသနာ
    “ဘုရားႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ၊ တရားေတာ္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ”ဟု အဓိပၸါယ္ရေသာ ေရွးေခတ္ ဂရိတ္ ေ၀ါဟာရ ကူရီရားကို႔(စ္) (ku-ri-a-kos or ku-ri-a-kon) ႏွင့္ လာတင္းဘာသာစကား ေ၀ါဟာရ “အကၠ ေလးဆီယား (ecclesia, ek-kalein in Greek) တို႔ကို ျမန္မာမႈျပဳ၍ ကက္သလစ္သာသနာ(Catholic Church) ဟုု ေခၚဆိုပါသည္။

    ဘုရား ၀တ္ျပဳရန္အတြက္ သစ္၊ ၀ါး၊ သြတ္၊ သက္ငယ္၊ သံ၊ အုတ္၊ ထံုး၊ သဲ၊ ေက်ာက္ျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ထားေသာ အေဆာက္အဦးကိုမူ “ဘုရားရိွခိုးေက်ာင္း (church)”ဟု ေခၚပါသည္။

    ခရစ္ယာန္ သာသနာသည္ ေယဇူးခရစ္ေတာ္ ဘုရား၏ သန္႔ရွင္းေသာ သာသနာေတာ္ ျဖစ္တာေၾကာင့္ “ခရစ္ေတာ္၏ ခႏၶာေတာ္”ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏ သိုးအုပ္ကို ရင္ခြင္ပိုက္ကာ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္တတ္ေသာ သိုးေက်ာင္းသားမ်ားကို အမီွျပဳလ်က္ “သိုးျခံ”ဟု လည္းေကာင္း၊ လယ္ယာ စိုက္ပ်ိဳးျခင္းကို ပံုျပဳလ်က္ “သာသနာ့ လယ္ကြင္း”ဟု လည္းေကာင္း၊ အေဆာက္အဦး ဗိသုကာ၏ ႀကီးက်ယ္ ခန္းနားျခင္းျဖင့္ ခိုင္းႏိႈင္းလ်က္ “သာသနာ့ အေဆာက္အဦး” ဟု လည္းေကာင္း၊ မိသားစု၏ ေသြးစည္းမႈကို ကိုးကားလ်က္ “အမိသာသနာ”ဟု လည္းေကာင္း အျမတ္တႏိုး တင္စား ေခၚဆိုေလ့ရိွ၏။ သာသနာေတာ္သည္ (၁) ေယဇူးဘုရား၏ တပည့္ေတာ္ တမန္ေတာ္တို႔မွ ဆင္းသက္လာေသာ၊ (၂) တစ္ခုတည္းေသာ၊ (၃)သန္႔ရွင္းေသာ၊ (၄) ကက္သလစ္သာသနာျဖစ္၏ဟု သြန္သင္ ၾကပါသည္။

                                                                                                        

ဆက္လက္ေဖၚၿပေပးပါဦးမည္။

             ဘုန္းေတာ္ႀကီး မာကု (Ph.D)

ေဆာင္းပါးေပါင္းခ်ဳပ္ (ေအာက္တိုဘာလ ၁၈ရက္၊ ၂၀၁၂ခုႏွစ္စတင္သည္။)